Κάθισα στο βράχο αυτό
Και σε θυμήθηκα
Στη σκληρότητα της αλήθειας του
Άνοιξε το σώμα μου
Και ξεχύθηκε
Η απάτη μιας ζωής πολλαπλασιασμένης
Την πέτρα τη σμιλεύεις με κόπο
Με πόνο
Κι’ όλα τα κόκκαλά σου
Έχουν αλλάξει σχήμα
Μέχρι ν’ αλλάξεις το δικό της
Εγώ κρατώ την πύρινη ρομφαία
Εγώ κρατώ
Και τη βροχή
Τα δάκρυα χιλιάδων ψυχών
Μου πνίξανε το στόμα
Να βγάλω μέσα στο βλέμμα
Το ανείπωτο
Κι όσα δε μαρτυρά
Ο βράχος
Φροντίδα ζητάει
Η πληγή
Νοιάξιμο
Το μαχαίρι
Πριν γίνει
Λεπίδα
Η λαβή
Εγώ στο βράχο πάνω
Αυτόν
Τώρα θα κόψω τη σκιά σου
Στο ίδιο ύψος
Ν’ ακολουθείς
Είτε σαν
Ναι
Με ανταμώσεις
Είτε σαν
Όχι
Με αφήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου