Παύλος Μπαλλίνης: Λοιπόν...

Λοιπόν...
Τι κάνεις
Μ' ένα λουλούδι που δε θέλει να μαραθεί;
Τι κάνεις
Με κάτι που αρνείται να πεθάνει;

[Γράφω...]

Γράφω, γράφω, γράφω...

Κι οι λέξεις ξεκολλούν
Και γίνονται σκυλιά
Που με δαγκώνουν και μου κόβουν κομμάτια

Πώς γίνεται το άφευκτο φευκτό να το κάνεις;
Πώς γίνεται να φανερώσεις το αφανέρωτο;
Πώς γίνεται το μη λεγόμενο να πεις;

Δεν ορίζω πια ούτε κορμί, ούτε μυαλό, ούτε καρδιά
Τώρα πια δε μου ανήκει τίποτα
Δεν είμαι τίποτα

Έγινα ίσκιος

[Μνήμη...]

Μπρούμυτη νεκροφάνεια
Ξύπνησα μούσκεμα
με γόνατα ματωμένα σαν τότε
Που ήμουν ο παππούς μου
Πέντε χρονών

Το τρέξιμο στους δρόμους
Μας στοίχισε
Δυο γόνατα και
Ένα σπασμένο δόντι

Έτσι είναι η μνήμη
Γεννιέται και θεριεύει
Στα γόνατα
Αναπαύεται
Στις αισθήσεις
Και για να συγχωρέσει
Ξεχνάει



Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Παύλος Μπαλλίνης γεννήθηκε στις 11 Μαϊου του 1962, στην Κωνσταντινούπολη, μεγάλωσε στην Αθήνα και συνεχίζει να μεγαλώνει στην Κύπρο. H ποιητική του συλλογή "Λοιπόν" [ποιήματα 1992-2015] μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Στάμου και είναι το πρώτο του βιβλίο.

--
Tvxs - Επιμέλεια: Κρυσταλία Πατούλη
--
Φωτογραφία: Ειρήνη Ανδρέου
--
Δημοσιεύτηκε: http://giant.tvxs.gr/news/biblio/paylos-mpallinis-loipon