Τον ιστότοπο διαχειρίζονται οι συμμετέχοντες του σεμιναρίου Αφήγηση Ζωής

15.2.15

Αντί Ανάπτυξης


Μία κωμική όσο και σοκαριστική νουβέλα «πολιτισμικής φαντασίας», από τον φυσικό καλλιεργητή - ερευνητή - συγγραφέα Γιάννη Μακριδάκη και τις εκδόσεις Εστία, που εισάγει τη νεοελληνική λογοτεχνία στη μετακαταναλωτική εποχή της ανθρωπότητας, θα βρίσκεται τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015 στα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Μάλλον το Χάος φρόντισε να συμπέσει ημερολογιακά, η έκδοση του 10ου αυτού βιβλίου του συγγραφέα, με τη μέρα γενεθλίων της μάνας του, στην οποία είναι και αφιερωμένη -όπως έγραψε ο ίδιος στον προσωπικό του ιστότοπο- αλλά και συγκυριακά με τη μέρα των ιστορικών διαπραγματεύσεων για το μέλλον της μάνας γης - της χώρας μας, με μια Ευρώπη σκαιού μέλλοντος.
Ένα συγγραφικό έργο Αντί Ανάπτυξης, ή αλλιώς «Αντί Στεφάνου», όπως προφητικά ίσως τιτλοφορείται, αφού μάλλον υπονοείται στις σελίδες του ως ο μόνος τρόπος για να μην ετοιμάσουμε τα…  στέφανα του πλανήτη.
Στέφανος ονομάζεται ο ήρωας του βιβλίου, ο οποίος παρατά την Ιατρική για να ταξιδέψει σε Κίνα, Ινδίες και Ιαπωνία, για να εγκατασταθεί κατόπιν στο κτήμα του παππού του επιδιδόμενος στην φυσική καλλιέργεια της γης, αντισυμβατική όσο και αδιανόητη για τους συμπολίτες του στο μικρό νησί όπου ζει.

Διάγει δε τον βίο του τόσο λιτά ως προς την χρήση φυσικών πόρων, που η κοινωνία γύρω του παρερμηνεύοντας τις κατά γενική ομολογία πρωτόγονες συνήθειές του, καταλήγουν να τον χαρακτηρίσουν ως ανισόρροπο ή ακόμη και χυδαίο "φιλόσοφο του πρωκτού" αφού σύντομα νιώθουν και να απειλούνται από αυτόν λόγω της αλλοπρόσαλλης δράσης του εντός κοιμητηρίου, όπου πρόσφατα έχει διοριστεί ως νεκροθάφτης.

Πάνω από τον τάφο της μάνας του, το μόνο τάφο που θα προλάβει να σκάψει στην ολιγοήμερη θητεία του ως νεκροπομπός, η Λεμονιά θα τον κάνει τσακωτό! Άναυδη θα τρέξει το δίχως άλλο έξαλλη να τον διαπομπεύσει αμέσως κατά την κρίση της.

Τα νέα φυσικά κάνουν όχι μόνο το γύρο του νησιού αλλά και υπερατλαντικό τηλεφωνικό ταξίδι για να φτάσουν στ’ αυτιά του ζάμπλουτου και συντηρητικού θείου του, ενώ παράλληλα η φαντασία όλων οργιάζει.

Ένας νέος ήρωας εισβάλλει από την… πίσω πόρτα της λογοτεχνίας αλλά και της ζωής μας, για να γεμίσει υγιή παράσιτα την οπτική οθόνη του σύγχρονου μέσου καταναλωτή. Ένας νέου τύπου αποδιοπομπαίος τράγος καθρεφτίζει άθελά του τη μοιραία αποπομπή του ίδιου του συστήματος από τον εαυτό του.

Θα υποψιαστούμε το έως και διαστραμμένα αντεστραμμένο είδωλό μας στον καθρέφτη του; Ή θα πορευτούμε «Αντί Στεφάνου» και αρνούμενοι να ανανοηματοδοτήσουμε τη ζωή και το θάνατο; Η απάντηση έρχεται, αφού γυρίσουμε όπισθεν και την τελευταία σελίδα του βιβλίου. Κι εύχομαι όχι την τελευταία μαρμάρινη σελίδα της ιστορίας μας.-

Κρυσταλία Πατούλη
afigisizois.wordpress.com

Μετά από 3 μυθιστορήματα και 2 ιστορικά βιβλία, η 5η νουβέλα του Γιάννη Μακριδάκη: "Αντί Στεφάνου", εκδόσεις Εστία – 2015
Δεν ευδοκίμησε τελικά ως νεκροθάφτης στη θέση του Ευταξία ο Στέφανος ο Λαδικός. Μοναχά μία κηδεία πρόλαβε να διεκπεραιώσει και αυτή ήταν της μητέρας του. Διότι η Πάτρα, εκ του Κλεοπάτρα, Λαδικού, το γένος Κουμά, η επονομαζόμενη και Ξυλαγγούρω κάποτε, όταν ήταν ακμαία, υπό των ζηλοφθόνων γυναικών της μικράς νήσου, απεβίωσε αιφνιδίως σε ηλικία 66 ετών, πιθανότατα από ανακοπή καρδιάς σύμφωνα με τη γνωμάτευση του αγροτικού γιατρού, τρεις μόλις μέρες αφότου ανέλαβε καθήκοντα εντός νεκροταφείου ο μοναχογιός της. Έγειρε το κεφάλι της αριστερά σαν λαβωμένο πουλάκι, όπως καθόταν στο κατώφλι του σπιτιού της το απόγευμα της Δευτέρας 19ης Μαΐου και ξεψύχησε ήσυχα. Σαν να αποκοιμήθηκε γλυκά κάτω από τον ανοιξιάτικο ήλιο. Είχε και ένα απολύτως εμφανές όσο και αινιγματικό μειδίαμα στα χείλη της, το οποίο αν και κατά κόρον ερμηνεύτηκε ως αδιάψευστο τεκμήριο του ότι έφυγε από τη ζωή ικανοποιημένη, ίσως να ήταν τελικά μόνον επιτιμητικό αφού, όπως πικρόχολα αποφάνθηκε και ο περιπτεριούχος καπετάν Παράσχος Ψιλάκης κουνώντας πάνω κάτω το κεφάλι του απογοητευμένος από την απολύτως πλέον διακριτή κοινωνική της νήσου παρακμή, η μακαρίτισσα ίσως προείδε λόγω μιας πιθανής προθανάτιας έκλαμψης τα όσα αλλοπρόσαλλα επακολούθησαν την έξοδο αυτής.

Πρόδρομος μιας μετακαταναλωτικής εποχής ή εντελώς ανισόρροπος ήταν τελικά ο νεκροθάφτης Στέφανος Λαδικός; Η κοινωνία του μικρού νησιού πάντως δεν μπόρεσε να αποδεχτεί τις δράσεις του εντός νεκροταφείου και τις απόψεις του περί σαρκίου των νεκρών, και έτσι τον απέπεμψαν σύντομα από το πόστο του.

Μια νουβέλα που αφηγείται με μπρίο τη σχάση ανάμεσα στο ιερό και το γελοίο, το σύστημα της τοπικής κοινωνίας και το οικοσύστημα της φυτοκοινωνίας.

(Στο εξώφυλλο έργο του ζωγράφου Δημήτρη Τράγκα από τη σειρά σχεδίων Ο ταξιδευτής, γραφίτης σε χαρτί.)
 
***
Υπενθυμίζεται ότι ο Γιάννης Μακριδάκης θα βρίσκεται στην Αθήνα, στο πλαίσιο του φόρουμ Ευημερία χωρίς Ανάπτυξη, (20-22 Φεβρουαρίου, Πολυτεχνείο, Αμφ. Γκίνη) που διοργανώνουν και συντονίζουν, το δίκτυο πληροφόρησης και δραστηριοποίησης Ηλιόσποροι και, το Research & Degrowth Ελλάδας.
Με την ευκαιρία αυτή, θα πραγματοποιηθούν συναντήσεις με φίλους και αναγνώστες στα βιβλιοπωλεία Μωβ Σκίουρος και Περιπλανήσεις, όπως και στη Λέσχη Ανάγνωσης 9ου Γυμνασίου Καλλιθέας, όπου ο συγγραφέας θα συνομιλήσει για τη ζωή στη φύση, τη λογοτεχνία, την αποανάπτυξη και για το νέο του βιβλίο «Αντί Στεφάνου», και τέλος στο Θέατρο Μεταξουργείο μετά την παράσταση Ανάμισης Ντενεκές.

Info:
Τετάρτη 18 Φλεβάρη, Λέσχη Ανάγνωσης 9ου Γυμνασίου Καλλιθέας Λαγουμιτζή 12 και Δεληγιάννη, ώρα 7μμ
Πέμπτη 19 Φλεβάρη, Βιβλιοπωλείο Μωβ Σκίουρος, Πλατεία Καρύτση 3, ώρα 7μμ., τηλ. 210 3251872.
Παρασκευή 20 Φλεβάρη, Ευημερία χωρίς Ανάπτυξη, Πολυτεχνείο Αμφιθέατρο Γκίνη (είσοδος από Στουρνάρη), Φόρουμ Ευημερία χωρίς Ανάπτυξη, ώρα 6μμ.
Σάββατο 21 Φλεβάρη, Βιβλιοπωλείο Περιπλανήσεις, Μάρκου Μουσούρου 22, Μετς, ώρα 12.00, τηλ. 210 9240619
Δευτέρα και Τρίτη 23 και 24 Φλεβάρη, Θέατρο Μεταξουργείο, Ακαδήμου 14, παράσταση Ανάμισης Ντενεκές και συζήτηση περί λογοτεχνίας και όχι μόνο, ώρα 9 μμ, (τηλ. κρατήσεων: 2105234382)
---
http://tvxs.gr/news/biblio/anti-anaptyksis 

Γιατί οι γονείς πληγώνουν τόσο βαθειά; Της Ιφιγένειας Πανέτσου


Η μητρική αγάπη θεωρείται αυτονόητο συναίσθημα αλλά αντικειμενικά δεν είναι. Τα παιδιά δεν είναι τα ιδανικά παιδιά της φαντασίας μας . Όπως επίσης και οι μητέρες δεν μοιάζουν μ αυτές που περιγράφουν τα ποιήματα.

Ο μύθος της μητρότητας – όπως κάθε μύθος – είναι απλουστευμένος και απλοποιημένος. Όλοι μας έχουμε βιώσει την κατάρριψη αυτού του μύθου στην παιδική μας ηλικία, αλλά μεγαλώνοντας όλοι θέλουμε ν’ αποδείξουμε ότι εμείς θα τον επαληθεύσουμε ως γονείς.

Μοιάζει να υπάρχει μια συλλογική πεποίθηση ότι όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα – μεταμορφώνεται σε καθαγιασμένο πλάσμα. Όσοι έχουν μπει στη διαδικασία να δουλέψουν θεραπευτικά με τον εαυτό τους, γνωρίζουν ότι το είδος και η ποιότητα της αγάπης που έχουμε εισπράξει ως παιδιά, αυτό είναι που μπορούμε να προσφέρουμε ως γονείς .

Η σχέση με το παιδί είναι μαγική. Ο ενήλικος άνθρωπος φαινομενικά, έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει την ιδανική σχέση, να πλάσει τον ιδανικό άνθρωπο, όπως τον έχει στο μυαλό του.

Αυτό όμως το πρότυπο πολύ συχνά , μέσα στο εικοσιτετράωρο συγκρούεται με τα πραγματικά συναισθήματα που ξεπηδούν απ εκεί που δεν τα περιμένεις και τα οποία παραμένουν ανομολόγητα και καλά κρυμμένα .

Προσπαθώντας οι γονείς να φτιάξουν αυτό που φαντάζονται πολύ συχνά – ανάλογα και με τον χαρακτήρα τους – το πετυχαίνουν. Πετυχαίνουν ακριβώς την εικόνα και ξεγελούν τον κοινωνικό περίγυρο και τον εαυτό τους. Ο μόνος που δεν ξεγελιέται είναι το παιδί. Το οποίο παραμένει ο μοναδικός αξιόπιστος μάρτυρας της αλήθειας των συναισθημάτων κάθε οικογένειας.

Μπορεί να κακοποιηθεί συναισθηματικά ένα παιδί για να αναγκαστεί να χωρέσει στην εικόνα που έχουν οι γονείς, να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους, να γίνει αυτό που εκείνοι θέλουν. Όμως πάντα θα υπάρχει κάτι που αργά η γρήγορα θα εμφανισθεί ως αδυναμία, ασθένεια, επιθετικότητα, απάθεια και δεν θα μπορεί να το εξηγήσει κανείς.

Η κακοποίηση των παιδιών δεν είναι μόνο οι ακραίες ιστορίες που βγαίνουν στις ειδήσεις. Συμβαίνει καθημερινά από ανύποπτους γονείς. Συμβαίνει μ ένα απλανές βλέμμα, με μια επιτιμητική ματιά, με προσβλητικά λόγια, με θυμό που εγκλωβίζεται σ ένα κλειστό στόμα. Συμβαίνει όταν οι γονείς εστιάζουν στα επιτεύγματα και όχι στο ίδιο το παιδί, στην ύπαρξη του.

Συμβαίνει, όχι γιατί αυτό που κάνει ή δεν κάνει ένας γονιός, είναι από μόνο του τόσο φοβερό, αλλά γιατί το μωρό είναι τόσο εύθραυστο και εξαρτημένο για την επιβίωση του απ αυτούς. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται στο κέντρο της ύπαρξης του την κάθε δόνηση που νοιώθει το πλάσμα που του δίνει ζωή.

Δεν πρέπει καμία μητέρα να νομίζει πως μπορεί να φροντίζει ένα μωρό μηχανικά, χωρίς επιπτώσεις. Το μωρό που δεν συναντά ένα βλέμμα να το κοιτάζει, νοιώθει ότι βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Το αποτύπωμα της συναισθηματικής απουσίας ή της συναισθηματικής αναστάτωσης της μητέρας είναι ανεξίτηλο στην ψυχή και στο σώμα του ανθρώπου.

Όμως γιατί οι μητέρες δεν είναι τόσο διαθέσιμες όσο χρειάζεται να είναι, για τις ανάγκες του παιδιού;

Γιατί οι μητέρες και οι πατέρες είναι πριν απ όλα άνθρωποι. Άνθρωποι που έχουν διανύσει μια απόσταση στη ζωή τους, μπορεί να έχουν πληγές ανοιχτές, κρυμμένα μυστικά, καταπιεσμένα συναισθήματα και σε κάθε περίπτωση παιδικά τραύματα που τώρα ενεργοποιούνται.

Έρχεται το παιδί στη ζωή μας και μας φέρνει αντιμέτωπους με το παρελθόν μας. Έχουμε δύο επιλογές ή θα το αντιμετωπίσουμε ή θα του το κληροδοτήσουμε αυτούσιο. Αυτή είναι ακριβώς η ευκαιρία που δίνει η γονεϊκότητα. Σου καθρεφτίζει τις πληγές, τις στρεβλώσεις, τα κενά. Μπορείς πάντα να αποστρέψεις το βλέμμα αλλά όχι χωρίς τίμημα.

Οι γονείς που νοιάζονται, το πιο σημαντικό που μπορούν να κάνουν, για να προστατεύσουν τα παιδιά τους απ τον εαυτό τους, είναι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μόνο έτσι θα επιτρέψουν στην αγάπη τους να εκδηλωθεί αβίαστα και ευεργετικά.

Πηγή: iphigeneiapanetsou.wordpress.com

Σεμινάριο Αφήγηση Ζωής

H ζωή δεν είναι αυτή πoυ έζησε κανείς αλλά αυτή πoυ θυμάται και όπως τη θυμάται για να την αφηγηθεί. Gabriel García Márquez

Γράφω για να μην ξαναγράψω ποτέ.

Γράφω γιατί είμαι πολλά πρόσωπα.

Γράφω, για να μην ξαναϋπάρξουν αυτά τα πρόσωπα που είμαι,

αλλά ένα και μοναδικό πρόσωπο,

που δεν γράφει

Ελεονώρα Σταθοπούλου, Καλο αίμα κακό αίμα, εκδ. Eστία

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου