"Αφού η πείνα καταλάγιαζε με το σουσαμένιο κουλούρι, συνεχίζαμε στη Σταδίου. Μπαίναμε πάντα στο Λέτζο για να δούμε κανένα πουκάμισο για το μπαμπά και μετά αν δεν της άρεσε τίποτα, που ήταν λίγο σπάνιο, περνάγαμε από την Καλογήρου να δούμε τη βιτρίνα. Η συνέχεια ήταν η Βουλής και στροφή στην Ερμού για τον Πάλλη.
Όταν μπαίναμε μέσα ήμουν η πιο ευτυχισμένη του κόσμου. Κάθε φορά. Αλλά αυτή η πρώτη ήταν άλλο πράγμα. Όλο το μαγαζί μύριζε φρέσκο χαρτί και ξυσμένα μολύβια. Τα πρώτα μου τετράδια τα είχα διαλέξει εκεί. Μου άρεσε τόσο που οι γραμμές τους ήταν μικρές, μικρέ τελείες η μία κοντά στην άλλη, και ακόμα, όπως έλεγε και η ίδια, οι ξυλομπογιές Faber Castle είχαν τα περισσότερα χρώματα και ήταν και οι καλύτερες."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου