(Της Λ)
Ανάμνηση
Δεν βιάστηκες ποτέ να φύγεις
Βιάστηκα
Εγώ
Να σε ζήσω
Σε κάθε βλέμμα της
Υφαίνω τη μέρα
Που θέλω να θυμάμαι
Με το άρωμα του λαιμού της
Φροντίζω
Ν’ ακούω το ρυθμό σου
Γεμίζω
Το βιβλίο μιας αφήγησης
Με λόγια
Που εννοούσαν
Με λέξεις
Που ειπώθηκαν
Μέσα από καθρέφτη
Και
Το άγγιγμά της
Δεν πρόκαμα
Βαθιά να ερμηνεύσω
Να ζεσταθώ
Στο χάδι της επάνω
Αφήνω
Τον Ορισμό
Σε σένα
Ανάμνηση
Μα ξύπνησα πια
Και ξέρω
Να ονειρεύομαι
Σαν αγκαλιά μεγάλη
Τώρα τα ίχνη μου
Αισθάνονται
Και νιώθουν
Πατώ
Και περπατώ
Στο όνειρο που ζώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου