Τον ιστότοπο διαχειρίζονται οι συμμετέχοντες του σεμιναρίου Αφήγηση Ζωής

17.1.12

Εαυτούληδες. Γιάννης Σκαρίμπας






Εαυτούληδες
 


(Γιάννης Σκαρίμπας, από τη συλλογή Εαυτούληδες 1950)

Ως ωραία ήταν μου απόψε η λύπη,
ήρθαν όλα σιωπηλά χωρίς πάθη
και με ήβραν -χωρίς κανέν' να μου λείπει-
τα λάθη.

Κι ως τα γνώρισα όλα μου γύρω -μπραμ πάφες
όλα κράταγαν, τρουμπέτες και βιόλες-
ΕΑΥΤΟΥΛΗΔΕΣ που με βλέπαν, oι γκάφες
μου όλες.

A!... τι θίασος λίγον τι από αλήτες
μουζικάντες μεθυσμένους και φάλτσους,
έτσι ως έμοιαζαν -με πρησμένες τις μύτες-
με παλιάτσους.

Και τι έμπνευση να μου δώσουν τη βέργα
μπρος σε τρίποδα με κάντα μυστήρια,
όπου γράφονταν τ' αποτυχημένα μου έργα
-εμβατήρια!

Α... τι έμπνευση!... Μαιτρ του φάλτσου 'γω πάντα,
με τη βέργα μου τώρα ψηλά -λέω- με τρόμους
να, με δαύτη μου να παρελάσω τη μπάντα
στους δρόμους.

Kι ως πισώκωλα θα παγαίνω πατώντας,
μες σε κόρνα θα τα βροντούν και σαντούρια
οι παλιάτσοί μου -στον αέρα πηδώντας-
τα θούρια...
      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σεμινάριο Αφήγηση Ζωής

H ζωή δεν είναι αυτή πoυ έζησε κανείς αλλά αυτή πoυ θυμάται και όπως τη θυμάται για να την αφηγηθεί. Gabriel García Márquez

Γράφω για να μην ξαναγράψω ποτέ.

Γράφω γιατί είμαι πολλά πρόσωπα.

Γράφω, για να μην ξαναϋπάρξουν αυτά τα πρόσωπα που είμαι,

αλλά ένα και μοναδικό πρόσωπο,

που δεν γράφει

Ελεονώρα Σταθοπούλου, Καλο αίμα κακό αίμα, εκδ. Eστία

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου